İlk
yazı olarak biraz iç sıkıcı bir metin olduğu doğrudur. Ama işte ne ise o
bu aralar benim için her şey. Allahtan uzun yazmayacağım sevgili
okuyucu, şanslısın.
Diyorum ki, içinde yaşadığımız toplum gibi biz de her gün sınanıyoruz
aslında. İlişkilerimiz, inançlarımız, sevdiğimizi düşündüğümüz şeyler
sınanıyor. Algılarımız gerçeklikle kavga ederken olan yine bize oluyor.
Dikkatli olmak lazım ve de samimi… Kardeşe, dosta, düşmana söylediklerimizin
temelinde yatanı kendimize söylemek lazım önce. Önce kendine karşı acımasız
olmalı insan. Yoksa içimizde döner durur
şüphe, yer bitirir hepimizi. Yoksa kendinizle de barışamazsınız, içinde
yaşadığınız toplumla da.
Bu söylediklerim ne kadar mümkün peki? Ben yapabiliyor muyum
tüm bunları? Ben kendi cevabımı içimde veriyorum şu an, peki ya siz? İğneyi mi
batırıyorsunuz kendinize, çuvaldızı mı? Hep beraber bir dürüst olalım. Bunu
bugün yapalım. Ertelemeyelim, zira bu sorgulamayı derinlemesine yapmadığımız
her geçen dakikada bir şeyler yok olup gidiyor bir yerlerde.
